شبی به خلوت پر ماهتاب ِ من بگذر
ز کوچه های گل افشان ِ خواب من بگذر
بپوش پیرهن ِ سایه مرا بر تن
برو به چشم ِ من از آفتاب من بگذر
چو شبنمی تو به گلبرگ ِ بسترم بنشینی
ز باغ های تَر ِ عطر ِ ناب من بگذر
چو موج سد ِ بلند ِ شکیب من بشکن
سفینه وار ، ز موج شتاب من بگذر
شبی درازترم از شبان ِ تیره قطب
درون ِ وحشت ِ من ، ماهتاب ِ من بگذر.
